Tropisch paradijs deel 2

Dag 7 – Ik ben vroeg opgestaan om heel ijverig een yogales op het resort te volgen, Koen was lekker blijven liggen op bed. Ik moet zeggen dat dit de mooiste plek is waar ik tot nu yoga heb beoefend, je keek namelijk uit op het mangrovebos en alle vogels die het mangrovebos rijk is. Alleen dat is al rustgevend om naar te kijken en te luisteren. Na de les zijn we gaan ontbijten en het buffet was zeer uitgebreid en erg lekker. Met veel te volle buikjes zijn we direct naar de fitness gegaan want ja, we moeten wel een klein beetje fit blijven he. Nou ondanks de airco is het toch wel zwaarder om hier te sporten hoor. Ik vond het na 35 minuutjes dan ook wel weer goed. Tijd om even te chillen bij het zwembad. Tenminste als niet ook hier de grootste vakantie ergernis zich voordoet, handdoekje leggen.

Onderweg naar het zwembad toe hebben we wildlife gespot; een slang. Hij lag heel stil tegen een muur aan en we wisten niet of hij nog leefde. Later op de dag kwam de Australiër naar ons toe die ons op de slang had gewezen en zei dat het een Pit Viper Snake is en dat een beet dodelijk kan zijn, ieks! Maar goed dat we hem met rust hebben gelaten.

Aangekomen bij het zwembad en wat denk je…… uiteraard gebeurd hier ook het handdoekje leggen. Helaas geen bedje kunnen scoren dus zijn we met een bootje naar de private beach gevaren. Hopelijk kunnen we hier wat mooie dronebeelden schieten. Wow, dit was wel heel mooi hoor. Kraakhelder water, het groen van de jungle, de cheeky monkeys en neushoornvogels vlogen continue van boomtop naar boomtop. (Helaas nog niet vast kunnen leggen).

‘s Avonds zijn we als 2 wandelende citronellakaarsen richting het tippanyaki restaurant gegaan. De muggen zijn echt verschrikkelijk en ze vinden vooral Koen erg lekker. Hij ziet eruit alsof hij een of andere gekke bultenziekte heeft. In het restaurant (plek voor 8 man) waren we de enige in de 2e shift, we hadden dus gewoon een privé-kok. We hebben leuk met het personeel kunnen kletsen. Het eten was lekker maar ontzettend veel. Verder hebben ze op het resort in de avond niet veel te doen. We hebben het dan ook niet laat gemaakt. 

Dag 8 – we zijn heel ijverig vóór het ontbijt gaan sporten en na het ontbijt stonden we klaar voor een guided walk door de jungle. Eerst kregen we uitleg over wat voor soorten dieren er rondliepen en waar we voor moeten oppassen. Je raad het natuurlijk al, kijk uit voor slangen! Niet alleen  degene die wij de dag ervoor hadden gezien maar er zijn ook king cobras gespot (dodelijk) en zelfs een boaconstricter van 5 meter lang genaamd Christine J. Goed, fijne wandeling hoor als je dit weet haha.

Door de hoge luchtvochtigheid zweet je alleen al als je aan lichaamsbeweging denkt, laat staan dat je echt nog iets moet doen! Doorweekt trotseerden we de soms wat glibberige paden opzoek naar wat wildlife. Na veel te hebben gezocht zijn we niet veel verder gekomen dan het zien van 1 grote hagedis en 2 vliegende hagedissen. Ach we zullen nog veel trekkingen maken in de natuur dus teleurgesteld zijn we zeker niet.

Het is onze laatste dag op het resort en we willen optimaal gebruik maken van de faciliteiten hier omdat we waarschijnlijk niet meer zo luxe zullen verblijven de rest van de reis. We mochten met de boot terug van 18:30uur. De rest van de dag wilden we aan het zwembad liggen maar ook vandaag is er geen bedje voor ons overgelaten. We besloten daarom om op het mini strandje te gaan liggen. Met een schuin oog naar de bedjes in de hoop dat er 2 vrij zouden komen. Het enige wat vrij kwam was irritatie van mensen die een handdoekje hadden neergelegd en vervolgens gewoon niet meer te zien waren.

Tijdens de lunch hadden we een planning gemaakt voor de volgende bestemming. Dat was alleen nog niet zo gemakkelijk want qua informatievoorziening is er weinig te vinden op internet wanneer je zelfstandig naar mount Kinabalu wil afreizen. Je hebt daar namelijk een van de oudste oerwouden ter wereld die opgenomen is in het Unesco werelderfgoed. Je kunt ook de berg in 2 dagen beklimmen maar dit schijnt erg pittig te zijn en je moet dit minimaal 3 maanden van te voren hebben vastgelegd i.v.m. het aantal licensies die worden afgegeven. Vanwege de onduidelijke planning en slechte WiFi verbinding hebben we voor het gemak een eenvoudig hostel vlakbij de haven van kota Kinabalu geboekt van daaruit zien we wel.