White beaches, sun and fun

Dag 78 – Het eerste wat ik zag toen ik de deur van de auto open schoof was onze maat. De hond lag gewoon op ons te wachten, zo lief! Hij is totdat we naar Airlie Beach reden, bij ons gebleven.

De populaire kustplaats is de gateway naar de Whitsundays, een eilandengroep met o.a. één van de meest gefotografeerde plekken van Australië, ‘Whitehaven Beach’. Dit kunnen we natuurlijk niet skippen en de tour doen we geheel in stijl met een catamaran! Dit wilden we allebei heel graag een keer doen en nu is het zover. Met iets minder stijl hebben we op de parkeerplaats de laatste restjes uit de koelkast als lunch verorberd en zijn vervolgens opgepikt door Hannah, onze hostess. Ze bracht ons met 6 andere gasten naar de catamaran waar we onze schipper Aron ontmoette.

Er werd gevraagd of we nog alcohol bij ons hadden wat koud gezet moest worden. Het was een ‘bring your own’ alcohol principe, en natuurlijk hadden wij wel ‘wat’ bij ons. Waar de twee Nieuw-Zeelandse vriendinnen 2 flessen wijn bij zich hadden, het Duitse oudere koppel ook 2 flessen wijn en een Sixpack bier koud zette, hadden wij 3 flessen wijn EN 15 blikken bier bij ons voor 2 dagen! Ehh, misschien was het toch een beetje veel wat we bij ons hadden. We kregen dan ook gelijk een stempel van de anderen en het ijs was meteen gebroken :).

Aan iedere zijde van de catamaran waren 2 ensuite bathrooms. Klein, knus en toch best ruim voor wat ik eigenlijk had verwacht. We kregen nadat we de haven uit waren een (safety) briefing wat ons te wachten stond de komende 2 dagen. Het eerste stuk zeilen was vrij rustig en toen we eenmaal tussen de eilanden in waren belandt kwamen we in flinke stromingen terecht en moest de motor aan, de golven waren goed aanwezig, maar gelukkig had ik dit keer geen last van zeeziekte.

Omdat het donker begon te worden konden we niet zoveel meer van de omgeving zien, ach, blijft het in ieder geval een verassing wat we morgenochtend zullen aantreffen. Eenmaal in de baai aangemeerd, kregen we een flinke maaltijd én toetje onder onze neus geschoven. We hebben de rest van de avond nog gezellig met elkaar gekletst en natuurlijk hebben we wat tips gevraagd aan de Nieuw-Zeelandse dames, ons volgende vakantieland.

Dag 79 – 06:45 uur, goodmorning Whitsundays!!! We doen het raampje in onze cabine open en wat zien we….. een heel dik grauw wolkendek. Oh no! Hopelijk trekt het een beetje open want laten we eerlijk zijn, alles ziet er mooier uit met een zonnetje, toch?

Om acht uur staan we klaar om met het rubberbootje naar het strand gebracht te worden. Als eerste gaan we naar Hill Inlet om Whitehaven Beach vanaf een viewpoint te bewonderen. Het was een korte wandeling en eenmaal aangekomen op het plateau is het ondanks de bewolking nog steeds mooi om te zien. Nog even een groepsfoto en dan door naar het witter dan witte zandstrand.

Wat een apart gevoel zeg met je blote voeten in dit zand lopen, het piept een beetje onder je voeten en het is gewoon niet zo goed uit te leggen waarmee je het kunt vergelijken. Het fijne zand bevat 98% pure silicium! (Silicium is een grondstof voor o.a. glas, computerchips, zonnepanelen en nog veel meer producten) Je mag dit zand dan ook niet in een flesje meenemen want als je gepakt wordt, staat je een flinke boete te wachten. Gelukkig hadden we 2 uurtjes om hier rond te banjeren want na een uurtje kwam dan toch eindelijk de koperen ploert een beetje tevoorschijn. Je ziet gelijk dat het water super helder is, het lijkt net alsof je in een zwembad bent alleen heb je hier stingray’s en lemonsharks zitten in tegenstelling tot in een zwembad. Helaas hebben wij ze niet gezien.

Wat we wel hebben gezien is het toenemende aantal toeristen die dit mooie plekje ook wilden bewonderen. Rond half 11 leek wel of er een blik Chinezen was opengetrokken en was het te merken dat de partyboten ontwaakt waren want ook het jongere grut kwam het strand opgelopen. Gelukkig gingen wij toen weer terug naar de boot om een stuk te gaan varen.

Na 3 uurtjes te hebben gezeild zijn we aangemeerd bij een andere baai en daar konden we gaan snorkelen. Ik had er eerlijk gezegd niet veel van verwacht aangezien je veel koraal al boven water zag, maar ik moet zeggen het koraal onder water was toch erg mooi. Nadat iedereen uitgesnorkeld was, zijn we naar weer een andere baai gevaren waar we mooi uitzicht hadden op de zonsondergang (inmiddels waren alle wolken weg). En als bonus zagen we vlak naast de boot nog 2 schildpadden.

Dag 80 – Vandaag staat er weer snorkelen op het programma en we krijgen de gelegenheid om te kajakken of te stand up paddle boarden. Na het ontbijt beginnen we eerst met snorkelen. Terwijl Aron vanaf zijn rubberbootje vissenvoer het water in gooide, werden wij omringd door tientallen vissen. Echt heel cool! Er kwamen ook steeds meer andere soorten vissen bij. Nadat het voer op was, gingen we terug en was het tijd om ons balans te testen, stand up paddle boarden, of hipper gezegd ‘suppen’, schijnt namelijk niet voor iedereen een eitje te zijn.

Nadat ik zonder vallen op m’n knieën op het board zat, kon ik nu proberen te gaan staan. Met een ietwat kleine sociale druk, stel je even voor; iedereen aan boord keek toe hoe ik het deed en er hing een zoemende drone boven m’n hoofd, lukte het in 1 keer. Yes, en paddelen maar! (zie video) Uiteindelijk vond ik het best leuk om te doen en ben ik niet gevallen. Nu was het Koen z’n beurt. Ook hem lukte het om gelijk te gaan staan. Wel een klein beetje wiebelig maar het ging hem goed af.

Nadat hij er ook klaar mee was, zijn we met het jongere Duitse koppel bommetjes en salto’s vanaf de boot gaan maken. Het was erg leuk, maar helaas was het tijd om terug te gaan naar Arlie Beach. Hijs de zeilen en lekker relaxen in de zon. Wat een leuke trip was dit.

Van het jonge Duitse koppel hadden we een tip gekregen om naar Cape Hillsborough te gaan. Je hebt daar een camping aan het strand en als je met zonsopkomst naar het strand gaat, zitten daar iedere morgen tientallen kangaroos. Ze hadden ons overtuigd en we hadden de Tom Tom ingesteld op het adres. De weg er naartoe was erg verlaten en we moesten een heel stuk over een onverhard wegdek. Weer verbaast het me dat de schroeven van de keukenkastjes nog allemaal op z’n plek zitten. Hoe dichter we bij onze eindbestemming kwamen hoe drukker het werd en uiteindelijk was het zelfs zo druk dat we na navraag bij de receptie geen plekje konden krijgen, ze zaten helemaal vol. Blijkbaar is de voorjaarsvakantie begonnen. Sjonge, flinke de-tour voor niets. Uiteindelijk besluiten we om verder naar het zuiden te rijden. Vlak voor zonsondergang vinden we een campsite voor een prikkie en hebben we in ieder geval weer behoorlijk wat kilometers afgelegd.