Laatste dagen in Indonesie

Dag 59 – We verlaten vandaag het vaste eiland en ruilen het in voor Nusa Lembongan, een klein eiland ten Zuid-Oosten van Bali. We worden met een busje opgepikt en naar de haven van Sanur gebracht. Het zou een wild ritje worden want er waren best hoge golven.

Achterin zat het al vol dus er zat niets anders op dan helemaal voorin te gaan zitten. Geen probleem, we worden toch niet zo snel zeeziek, we vonden het eigenlijk juist wel leuk. We zijn uiteindelijk zelfs nog een beetje weg gedommeld. Toen de boot vaart minderde keek ik uit het raam en zag ik het turquoise water en de witte stranden, heerlijk!

Ons mini resort has mooie bungalows, buiten douches en een klein maar fijn zwembad. Toen we de tassen hadden afgegooid zijn we richting Dive Concepts gelopen. Een duikschool die ons was aanbevolen door 2 gasten in Mabul. We hebben gelijk 2 duiken vastgelegd voor 3 dagen later. Daarna zijn we door gelopen naar het strand. Eenmaal aangekomen werd het wel heel bewolkt. Beetje jammer, maar ondanks de dreigende wolken is het gelukkig toch droog gebleven.

’s Avonds zijn we naar Lemongrass gegaan voor een hapje eten. We werden vergezeld door een hond die op de een of andere manier in trans was geraakt nadat hij door Koen en tijdje was geaaid. Hij bleef een paar minuten nadat Koen klaar was met aaien op z’n rug liggen met z’n poten omhoog. Toen we ons eten op hadden wilden we gelijk naar huis want we waren wel weer klaar met de live muziek, maar dat kon natuurlijk niet voordat Koen de hond nog even gedag zou aaien. En toen… hap! Oh God, het kan ook niet anders he, ik denk dat het niemand zal verbazen dat Koen gebeten is. Maar goed dat we de preventieve rabiës vaccinaties thuis al hebben gehad, dat zorgt ervoor dat we iets langer de tijd hebben om extra rabiës injecties te halen.

We mochten van het resort en scooter pakken want gelukkig zat er een paar honderd meter verderop een ziekenhuis (voor zover je het een ziekenhuis kan noemen) met een huisartsenpost. Ondanks dat het een schrammetje was en zijn huid niet open lag, hebben we het zekere voor het onzekere genomen en zijn er 2 injecties ingegaan. We wisten namelijk niet of de hond ook preventieve rabiës injecties had gehad. Nou, goed verhaal weer he, haha!

Dag 60 - Koen leeft nog en doet gelukkig niet vreemder dan normaal gesproken, dus volgens mij zit het wel goed. J We gaan vandaag met de scooter op pad om Nusa Lembongan en Ceningan te ontdekken. We beginnen bij Devil’s Tear. Hier heb je flinke golven die tegen de rotsen opspatten. Alleen toen wij er waren was het water niet echt wild dus het effect was niet zo zichtbaar. Daarna zijn we doorgereden naar de gele brug die de 2 eilanden met elkaar verbindt. Je kunt hier alleen te voet of met een scooter overheen. Het is een heel smal bruggetje en met tegenliggers moet je goed opletten dat je niet tegen elkaar op botst zo smal is het.

We zijn vervolgens naar de Blue Lagoon gereden. De naam liegt er niet om, wat een prachtige blauw lagune. Je kunt niet bij het strand komen vanwege de hoge kliffen maar wat een super mooi uitzicht.

De volgende stop is Secret Beach. Als we de scooter parkeren komt er een mannetje naar ons toe met een heel slechte verkoop techniek. Hij zegt zomaar zonder dat hij het kan zien dat onze bezine bijna op is, terwijl we net hadden getankt, haha! Na hem te hebben afgewimpeld zijn we naar beneden gelopen en eigenlijk gelijk weer omhoog, dit strand sloeg nergens op.

Heel toevallig is Margaux, die we in Sulawesi hadden ontmoet, nu ook op dit eiland. We hebben met haar en een vriendin van haar afgesproken om een hapje te gaan eten. Dus dat was wel erg leuk.

Dag 61 – We hebben de ochtend bij het zwembad gehangen en zijn in de middag naar Dream Beach gegaan. In eerste instantie leken we weer een beetje pech te hebben met het weer want er waren best wel wat wolken en er stond een flinke wind waardoor het koud was. Uiteindelijk zijn we toch naar beneden het strand op gelopen en gelukkig viel de wind daar mee omdat je tussen de hoge rotsen in zat. Al met al een heerlijk relaxte dag.

Dag 62 – Yes, we gaan weer duiken en hopelijk kan ik straks weer een bucketlist item afstrepen: zwemmen met manta roggen. We komen aan bij de duikschool en passen ons materiaal. We krijgen een lange en 5 mm dikke wetsuit aan, voor de niet duikers onder ons, dit is best wel dik. Het water blijkt vrij koud te zijn op de plekken waar we naartoe gaan.

We varen met de boot naar Nusa Penida, en arriveren bij de eerste dive spot genaamd ‘Cristal Bay’. Hier wordt met enige regelmaat de Mola Mola (ookwel beter bekend als een maanvis) gespot. En volwassen maanvis kan wel tot 1,8 meter groot worden! We doken met z’n vijven, onze dive master ‘Vari’ en 2 andere toeristen. We hijsen onszelf in de rest van onze uitrusting en laten ons in het water vallen. Brrr, koud! Het water was maar 19 graden. We waren dus erg blij met onze lange en dikke wetsuits.

We dalen af naar 18 meter diepte en toen kreeg Luiz, één van de andere toeristen, het erg koud. Zelfs zo koud dat hij niet meer verder kon na 5 minuten, hij kreeg z’n ademhaling niet onder controle en moest dus terug naar de boot. Nadat we bijna 10 minuten onder water daarop hebben gewacht  konden we dan eindelijk opzoek gaan naar de Mola Mola. Na 44 minuten kwamen we weer boven omdat de andere meid die met ons mee dook, door haar lucht heen was. Helaas hebben we hem niet gezien maar ondanks dat was het wel een prima duik. We hebben heel veel bijzondere mensen onder water gezien, haha het was zo druk onder water dat we meer mensen zagen dan vissen! Ach, we waren niet de enige die dit bijzondere wezen wilde zien, maar ik denk dat er gewoon veel te mensen waren waardoor de vissen weggejaagd zijn.

Goed, op naar de 2e duikplek, ‘Manta Point’. Terwijl we net stil liggen zien we gelijk al een grote donkere vlek in het water, een Manta rog! Hup, snel een buddy check en het water in. Het duurde dan ook niet lang voordat we de eerste voorbij zagen zwemmen. Wow, wat een machtig mooi beest. We gaan weer wat verder en zien er dan nog 3 waarvan 1 een spanwijdte had van ongeveer 3 meter! Het was nog een dikkertje ook want ze was zwanger (dit hoorden we toen we boven water kwamen). Wat een fascinerende beesten om naar te kijken, ik zou ze wel uren kunnen observeren. Helaas was dat niet mogelijk want de andere 2 duikers waren al na 28 minuten door hun lucht heen. Ik kon het bijna niet geloven, Koen en ik hadden nog de helft over een hadden nog veel langer door kunnen gaan, maar dat mag niet als je met z’n allen duikt. We waren dan ook wel beetje pissed omdat we best wel wat geld hebben betaald voor deze 2 duiken. Onze Dive master zag dat we niet echt amused waren en probeerde het nog goed te praten. We weten dat hij er ook niets aan kan doen, maar we gaan zeker wel even een recensie achterlaten. Zo zijn we dan ook wel weer, haha.

Dag 63 – De ochtend spenderen we onze tijd aan relaxen op het strand. We gaan vanmiddag met de boot weer terug naar Bali omdat we in de nacht naar onze volgende bestemming vliegen.

We dachten dat we op de heenweg al aardig wat golven hadden maar nu was het nog heftiger. We zijn expres weer voorin gaan zitten en de klappen die de boot op het water maakte waren heel hard, zo hard dat sommige mensen af en toe gilden (van angst of enthousiasme, ik kon het niet onderscheiden). De avond hebben we in Sanur rond gehangen, en ik heb nog een laatste massage genomen. We zijn nu helemaal klaar voor Australië!